در محضر حکیم:

مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام:
اَلمنافقُ مَكورٌ مُضِرٌّ مُرتابٌ.
آدم منافق فردي است مکّار، حيله‌گر، زيان‌رسان و هميشه محل شک و اتّهام است. (فهرست‌غرر، ص ٣٩٤)
امام سجاد(ع):
اَلمنافقُ اِنْ حَدَّ ثَكَ كَذَّبَكَ و اِنْ وَعَدَكَ اَخلَفَكَ و إنِ ائْتَمَنْتَهُ خانَكَ و اِنْ خالَفتهُ اِغتابَكَ.
منافق کسي است هرگاه با تو حرف مي‌زند دروغ مي‌گويد و اگر به تو وعده مي‌دهد خُلف وعده مي‌کند، هر وقت امانت به او سپردي به تو خيانت مي‌نمايد و چنانچه با او مخالفت کني در پشت سر، تو را غيبت مي‌کند. (بحار، ج ٧٢، ص ٢٠٥)
مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام:
نِفاقُ المَرءِ مِن ذُلٍّ يَجِدُهُ في نَفسِه.
نفاق و دورويي نشانة (عقدة) حقارتي است که شخص منافق در درون خود احساس مي‌کند. (فهرست غرر، ص ٣٩٥)

بدبخت کسانی که برای ویرانی تنها دارایی ابدی یعنی قلب خویش دست و پا می زنند و فکر می کنند پیروزند...بدبخت کسانی که با سخن چینی روابط دیگران را ویران می کنند تا چند صباحی گوشه ای ازین ویرانه ی دنیا را تزئین نمایند...بدبخت کسانی که سی سال با فریب و شیادی اسب دواندند و حال بزور باید پیاده شوند و بعد بازنشستگی تازه باید وارد دادگاه تنهایی شده و به قاضی وجدان جواب جواب پس بدهند دادگاهی که تا مرگ ذلت بار انها ادامه خواهد داشت...